Πρότυπα ή ομάδες;

Γράφει ο

Ελευθέριος Ευαγγ. Βιολέττας 

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος

με το συνδυασμό του Δημήτρη Πρεβεζάνου

Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι ψάχνουν πρότυπα στο παρελθόν. Εκεί αλλά και γύρω μας, υπάρχουν απλά και μόνο παραδείγματα. Τα πρότυπα είναι εδώ στο παρών και είναι ανάμεσα μας! Είμαστε εμείς οι ίδιοι κι αν δεν είμαστε πρέπει να γίνουμε, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να αλλάξουμε το μέλλον μας. Μόνο έτσι θα πάρουμε τη δύναμη και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε και μόνο έτσι θα δώσουμε το δικαίωμα και τη γνώση στην επόμενη γενιά, να γίνει με τη σειρά της πρότυπο, στην ώρα ευθύνης της.

Είναι φυσικά αναγκαίο να «κλέβουμε» στοιχεία και δεδομένα από παντού, αλλά είναι επιβεβλημένο να τα προσαρμόζουμε στα δεδομένα του σπιτιού μας, του νησιού μας ώστε να γίνουν με τη σειρά τους «ιδανικά». Η πραγματική δύναμη μιας...

ομάδας δεν είναι να κατεβάζει όλες τις καλές ιδέες, αλλά να μπορεί με εξωστρέφεια να διαχειριστεί όσες κι απ’ όπου κι αν έρχονται. Για εκείνες όμως τις στιγμές που εμφανίζονται μοναδικές δυσκολίες, πρέπει να υπάρχει πυγμή και πιστότητα αντιμετώπισης, ώστε να μην ανατρέχουμε σε εγχειρίδια επιτυχημένων εφαρμογών με δεδομένα κοινωνικά, πληθυσμιακά και οικονομικά που δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας. Είναι άλλο να υπάρχουν μπούσουλες και άλλο μονόδρομοι. Είναι άλλο μελετώ, αναλύω και εφαρμόζω και άλλο αντιγράφω προσπαθώντας να γεμίσω ένα βιβλίο με μια έκθεση τριών σελίδων.

Κατ’ επανάληψη θα πω, ότι δεν υπάρχουν πια φωτισμένοι ηγέτες, ούτε μεγάλοι μύθοι, ούτε μαγικά ραβδάκια. Υπάρχουν πολλά μικρά και μεγάλα προβλήματα που έχουν ανάγκη από ανθρώπους αφοσιωμένους και ικανούς. Ανθρώπους με διαφορετικές δεξιότητες που καλούνται να συμπράξουν, να συμμαχήσουν και να λειτουργήσουν σαν ένα σώμα. Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε ότι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο, ότι δεν υπάρχει αντίπαλος ανάμεσα μας, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσουμε να ξεκινήσουμε να ζούμε σαν σύγχρονοι άνθρωποι, σε μια κοινωνία που εξελίσσεται και δεν κουβαλάει διαιωνισμένα προβλήματα, που τελικά δεν περιμένουν λύσεις, παρά μόνο από εμάς τους ίδιους. Ας καταλάβουμε μια και καλή, ότι ο μόνος μας αντίπαλος, είναι ο κακός μας εαυτός και μόνο αυτός μπορεί να μας βλάψει._