Aναγνώστης μας γράφει:
Ποιά άραγε γεύση μας άφησε κι αυτή η προεκλογική περίοδος; Και ποιό ήταν το διακύβευμα; Το καλό του τόπου, ή μήπως το (κομματικό, προσωπικό ή οικογενειακό) συμφέρον; Την απάντηση μάλλον δεν θα την ακούσουμε γιατί θα την σκεπάσουν οι πανηγυρισμοί των νικητών ή ο κλαυθμός των ηττημένων. Μέχρι την επόμενη μονομαχία, που αν και δεν γίνεται σε ρωμαϊκή αρένα, έχει σίγουρα πολύ περισσότερα θύματα. Μόνο που κλείνουμε τα μάτια γιατί δεν θέλουμε να τα δούμε. Αρκεί να μας πλημμυρίσει η μυρουδιά του φρέσκου αίματος!
Η βάση του δημοκρατικού πολιτεύματος αγαπητέ φίλε και το υπέρτατο αξίωμα του ενεργού πολίτη μιας ευνομούμενης πολιτείας είναι η επιλογή με την ετυμηγορία του των φυσικών προσώπων (κάποιων υποτίθεται ενεργών ικανών πολιτών) που θα τον εκπροσωπήσουν και θα λειτουργήσουν για το κοινό συμφέρον. Κατά συνέπεια, η διαδικασία αυτή εφόσον εξελίσσεται ομαλά και ενυπάρχει στην πολιτική / κοινωνική μας ζωή είναι ένα δείγμα, ας πούμε, υγιούς πολιτικού βίου. Είναι λοιπόν νομοτελειακό και ασφαλώς αυτονόητο ότι το αποτέλεσμα αυτής της δημοκρατικής διαδικασίας θα αναδείξει κάποιον «νικητή» και κάποιον «ηττημένο». Βάζω αυτές τις λέξεις σε εισαγωγικά, διότι νικητής θα πρέπει να αναδεικνύεται όλη η κοινωνία μας, μιας και η πλειοψηφία υποτίθεται ότι είναι «σοφή» και οι επιλογές της ορθές. Η πλειοψηφία που αναδεικνύει τον «νικητή» και που θέτει κάποια φυσικά πρόσωπα στην κορυφή της εξουσίας, είναι αυτή που επί της ουσίας καθορίζει τις πολιτικές / κοινωνικές μετεξελίξεις από την επόμενη ημέρα των εκλογών. Οι μειοψηφία ασφαλώς είναι πικραμένη και στενοχωρημένη για την εξέλιξη αυτή, και ας πούμε ότι είναι οι «ηττημένοι» αυτής της εξέλιξης. Για μένα, αυτό που θα πρέπει να ισχύσει, στην καθ’ αυτή ουσία των πραγμάτων όμως, είναι ο απόλυτος σεβασμός του εκλογικού αποτελέσματος και η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, που δυστυχώς για εμάς τους περισσότερους Έλληνες η λέξη αυτή ίσως και δεν ακούγεται τόσο καλά στα αυτιά μας. Διότι και πάλι δυστυχώς δεν είμαστε συλλογικός λαός, αλλά αντιθέτως προάγουμε το εγώ μας και τα προσωπικά μας συμφέροντα. Ερωτώ λοιπόν: δεν ήρθε πλέον η ώρα να εργαστούμε όλοι μας συλλογικά, για την επίτευξη αντικειμενικών και συγκεκριμένων στόχων; Ας κάνουμε μια αρχή, διότι ποτέ δεν είναι αργά. Το σημερινό αποτέλεσμα όντως θα ικανοποιήσει κάποιους και κάποιους πάλι όχι. Ας κάνουμε όμως την υπέρβαση και αύριο να είμαστε όλοι ενωμένοι, «νικητές» και «ηττημένοι» και να προσπαθήσουμε με πείσμα να συνεργαστούμε όλοι μας, διότι ότι καλό θα προκύψει θα είναι απόκτημα όλων μας και θα βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης και ανάπτυξης του τόπου μας. Ας αποδείξουν οι «νικητές» ότι αξίζουν την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας των πολιτών που τους ανέδειξαν στην εξουσία και να ξέρουν ότι η έντιμη, ειλικρινής και φιλότιμη προσπάθεια που θα καταβάλουν για την προώθηση του συμφέροντος του τόπου θα αποτελέσει την ουσιαστική αποδοχή τους απ’ όλο το εκλογικό σώμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωνσταντίνος Ε. Μαρούλης
Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός
Αγαπητε φιλε Κωστα, πολυ σωστος ο συλογισμος σου. Αυτη ειναι υγειης νοοτροπια. Μπραβο σου, ευχομαι να το διαβασουν και αλλοι...
ΑπάντησηΔιαγραφή