Επειδή τα δάση μας πρέπει να τα προστατεύσουμε με όλους τους τρόπους…
Ένα παραδοσιακό και τόσο σημαντικό επάγγελμα για την προστασία των δασών είναι αυτό του «ρετσινά» ή ρητινοσυλλέκτη. Επάγγελμα που έχει χαθεί από τη Σκόπελο, ενώ αποτέλεσε μια από τις βασικές πηγές εσόδων για κάποιους κατοίκους ήδη από τον 19ο αιώνα.
Τα πευκοδάση από τα οποία είναι κατάφυτη η Σκόπελος δεν ρητινεύονται πλέον. Η ρητινοκαλλιέργεια συνδέεται άμεσα με την προστασία των δασών από τις πυρκαγιές. Έχει υπολογισθεί ότι κάθε ρητινοσυλλέκτης καθαρίζει το 20% της συνολικής έκτασης που ρητινεύει. Οι «ρετσινάδες» ανοίγουν μονοπάτια για να κινούνται από δένδρο σε δένδρο και απομακρύνουν τον υπόροφο γύρω από τα δένδρα που ρητινεύουν προκειμένου να διευκολύνουν την εργασία τους.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα παράγονται μόνο 4 τόνοι ρητίνης κάθε χρόνο από την εκμετάλλευση των πευκοδασών. Ο κρατικός προϋπολογισμός επιδοτεί με το ποσό των 0,65 ευρώ τους ρητινοσυλλέκτες, για κάθε κιλό παραγόμενης ρητίνης. Επίσης τους παραχωρούνται από τη Γενική Διεύθυνση Δασών τα υλικά ρητίνευσης, όπως: πάστα θειικού οξέος, ψεκαστήρες, σακούλες και δοχεία συλλογής ρητίνης.
ο Συνδυασμός
Όλοι μαζί για μια Νέα Αρχή στη Σκόπελο
